Sabahattin Ali Türk Edebiyatı’nın en kıymetli kişiliklerinden birisidir. Kürk Mantolu Madonna, Sırça Köşk, İçimizdeki Şeytan ve Kuyucaklı Yusuf üzere kitapları her daim popülerliğini korumuştur. Konusu ve anlatımıyla okuyucuyu içine çeken bu kitaplar, Sabahattin Ali’nin şeklini en yeterli yansıtan yapıtlardır. Pekala en tanınan yapıtlardan birisi olan Kuyucaklı Yusuf’un konusu nedir? Kuyucaklı Yusuf’un karakterleri kimlerdir?
Gelin daima birlikte Kuyucaklı Yusuf’un ayrıntılarına bakalım…
Kuyucaklı Yusuf, Sabahattin Ali’nin kaleminden çıkmış birinci romandır ve en değerli yapıtlardan bir adedidir.
Sabahattin Ali Kuyucaklı Yusuf’u 1937 yılında yayımlamıştır. Bu yıla kadar öykücülüğüyle tanınan Ali, birinci defa bir roman yayımlamıştır. Ali, 1935’te birinci hikaye kitabı olan Değirmen’i, akabinde da iki tane daha hikaye kitabını yayımlamış, Kuyucaklı Yusuf’dan sonra da kitaplarını yayımlamaya devam etmiştir. Yaşadığı acıklı hayatını yapıtlarına de yansıtan Sabahattin Ali, 41 yıllık ömrüne birbirinden kıymetli hikayeler, romanlar ve şiirler sığdırmıştır.
Kuyucaklı Yusuf karakteri ise Türk edebiyatının en romantik karakterlerinden bir tanesi olarak kabul edilebilir.
Kuyucaklı Yusuf Konusu Nedir?
Kuyucaklı Yusuf’da öksüz ve yetim kalan küçük bir çocuk olan Yusuf’un öyküsü anlatılmaktadır. Yusuf’un ailesi katledilmiştir ve bu olayı soruşturmak için Nazilli Kaymakamı Selahattin Beyefendi Yusuf’un köyüne gelir. Kaymakam, Yusuf’u o formda görmeye dayanamaz ve onu evlat edinmeye karar verir.
Yusuf’un bu olaydan sonra hayatı büsbütün değişir. Yusuf, kaymakamın kızı Muazzez’e yani üvey kardeşine sevdalanır. Bu olayla Kuyucaklı Yusuf’da aslında köylü ve kentli sınıf ortasındaki farklarla birlikte vaktinin varlıklı ve memur kesitin yaşantısı da anlatılır. Ayrıyeten Yusuf, köyden şehre göç edip ahenk sağlamaya çalışan bir karakter olarak ele alınabilir.
Kuyucaklı Yusuf, sınıf çatışmalarını ve sevginin gücünü anlatan sembolik eserler ortasındadır.
Sabahattin Ali, yaşadığı devri yapıtlarına ustalıkla yansıtmayı başarmış kalemlerden bir adedidir. Ali’nin yapıtlarında yaşanan kişisel olaylar, toplumsal olaylarla iç içe geçmiştir. Yani, Kuyucaklı Yusuf yalnızca Yusuf’un öyküsünü anlatmakla kalmaz birebir vakitte devrin insanlarının yaşadıkları problemlere da odaklanır. Varlıklı ve yoksul ortasındaki imkansız aşk, köylü ve kentli ortasındaki çatışmalar usta bir lisanla anlatılmıştır.
Kitapta sevginin önünde hiçbir mahzurun duramayacağı, her türlü sınıf ayrımından üstün tutulması gereken bir bedel olarak anlatılmaktadır. Ali, beşere ve insanın hislerine gereken hürmetin gösterilmesini anlatmak istemiştir.
Kuyucaklı Yusuf birebir vakitte beyaz perdeye uyarlanmış ve birçok sefer de sahneye taşınmıştır.
Kuyucaklı Yusuf, Feyzi Tuna’nın direktörlüğünde 1985 yılında gösterime girmiştir. Filmde Talat Bulut, Derya Arbaş ve Ahmet Mekin üzere isimler yer almaktadır.
Yusuf’un acıklı öyküsü tıpkı vakitte Devlet Tiyatroları tarafından da sahneye taşınmıştır. Tiyatro oyununun uyarlamasını Erkan Akçelik, direktörlüğünü ise Ayşe Berna Konur gerçekleştirmiştir. Tiyatro oyununda Gürkan Erarslan, Efecan Baştürk ve Elvan Tibukoğlu üzere oyuncular yer almıştır.
Kuyucaklı Yusuf Karakterleri
Kuyucaklı Yusuf’un karakterleri ise şu haldedir:
Yusuf: 9 yaşında bir başına kalmış bir çocuktur. İnsanlara güvenmeyen, gözü pek ve gözü pek bir karakterdir. Kaymakamın kendisini evlatlık edinmesi üzerine kente taşınır. Kitapta Yusuf üzerinden topluma yabancılaşma, sınıf çatışmaları üzere mevzular ele alınır.
Muazzez: Kaymakamın kızıdır. Yusuf konuta geldiğinde Muazzez ve Yusuf sevdalanır. Lakin sevgileri öteki beşerler tarafından onaylanmaz.
Selahattin Beyefendi (Kaymakam): Muazzez’in babası ve kaymakamdır. Tek kızı vardır. Köye gittiğinde Yusuf’u o halde görmeye dayanamayınca evlatlık edinir. Ailesine bağlı samimi ve sevecen bir baba tiplemesidir.
Şahende Hanım: Kaymakamın eşi, Muazzez’in annesidir. Romanda berbat bir karakter olarak yer alır.
Kuyucaklı Yusuf Alıntıları
Kuyucaklı Yusuf’dan en beğenilen alıntılar ise şu formda:
-
Her şeyi unutmuştu. İçinde yalnızca tükenmez bir bekleyiş vardı.
-
Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; ama yokluğu fevkaladeydi.
-
Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler var. Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler var.
-
Perişan bir haldeydim. Lakin içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
-
Yaramın nerede olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor. Çok acıyor.
-
‘O gelmez artık.’ dedi. ‘Nereden biliyorsun?’ dedim. ‘Gidişinden belliydi!’ dedi.
-
Ömrünün sonuna kadar dövünsen, bu hayatın cefası tükenmez.
-
Her şey geçer. Her şey unutulur. Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin bir manası yoktur.
Sizler bu kitabı okudunuz mu? Kitap hakkında yorumlarınız neler?
Yorumlarda buluşalım! 📚
