Yunan mitolojisinin karakterlerinden İkarus, mimar ve mucit olan babası Daidalus ile birlikte Kral Minos’un buyruğuyla bir kuleye kapatılır. Cezalandırılmalarının sebebi ise Theseus’un labirent yolunu nasıl bulacağını Ariadne’ye anlatmaları ve Minotaurus’un öldürülmesine yardım etmeleridir. Daidalus, kendisi ve oğlu için kuleye gelen kuşların tüyleriyle ve balmumuyla bir çift kanat yapar. Lakin İkarus’un özgürlüğe ulaşmasının bir sonu vardır. Güneşe ve denize çok yakın uçmamalı, istikrarda kalmalıdır. Güneşe yaklaşırsa balmumu eriyecek, denize yaklaşırsa da kanatlarının nemlenmesine sebep olacaktır.
İkarus, özgürlüğün coşkusuyla güneşe fazla yaklaşır ve kanatları eridiğinden Ege Denizi’ne düşerek hayatını kaybeder. Özgürlük yanılsaması altında kendi kabuğumuza çekiliyoruz. Birey olma ve kişisellik manaları birbiri içinde çözünmeye başladıkça, özgür olma coşkusuyla birlikte kanatlarımızı yakıyor ve en değerlisi de yalnızlaşıyoruz.
Birey olma ve bireycilik kavramlarını karıştırıyor olabilir miyiz
Kalabalıklar içinde yalnızlaşan ve kendine yabancılaşan bireyler
İş imkanları hasebiyle köyden kente göç hareketlerinin başlamasıyla birlikte, beşerler ortasında aralar ve çekirdek ailelerin sayısı arttı. Toplumsal manada gerçekleştirdiğimiz bireycilik hareketine, kendi gelişim sürecimizde ulaşamadığımız için kuşkucu, yalnız ve tahammülsüz bireyler halini aldık. Toplumun bir bölümü birey olma şuurunu kazanamadan bireycilik sürecine geçtiğinden, karşısındakinin sonuna hürmet duymayan, sonlu ve kendi dediği olsun isteyen, empati kuramayan bireylerden oluşmakta. Zira çocukluğunda kendi bu halde bir davranış kalıbına maruz kalmış ve bunu öğrenmiş.
Bu biçimde başlayan kutuplaşmalar sonucunda da, kendini toplumdan soyutlayan, kendi kendine yetmek isteyen ve toplumsal dayanak aramayan bireylerin sayısı ise hayli fazla. Toplumsallaşma gereksiniminin toplumsal medya üzerinden yüzeysel olarak giderildiği ve tarafların toplumsal yaşantının sorumluluklarından uzak bir formda irtibat kurdukları bir devirde yaşıyoruz.