Hemen çabucak gittiğimiz her yapıda izleri bulunsa da 'Bauhaus Akımı'na çoğumuzun aşina olmadığı bir gerçek…
Bu içerikte BBC ve History kaynak olarak kullanılmıştır.
'Bauhaus Sanat Akımı', çağdaşlaşmayı temel alan bir akım olarak ortaya çıktı.
19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Avrupa’da kendini gösteren akım, kültürel, sosyoekonomik ve toplumsal alanlarda çağdaşlaşmayı başlatan bir öncü akım oldu. Çağdaş dünya getirilerinin sanat dizaynlarıyla buluşmasını sağlayan akım, Türkiye'de de Cumhuriyet periyodunda görülmeye başladı.
Tüm yapılarda bu akımın tesirlerini görmek mümkündü. 1919 yılında mimar ve sanatçı Walter Gropius tarafından kurulan bir eğitim kurumu olarak bilinirdi. O periyodun içerisinde dünyanın en düzgün ve ilerici mimarlarına, sanatkarlarına açılan bir kapı olarak biliniyordu.
Sadece bir eğitim kurumu olarak düşünülse de üretim yapan bir merkez haline gelerek tüm mimarinin konuşularak tartışıldığı bir kurum halini aldı.
Üretim ve tasarım fikirleriyle ön plana çıkan bir nitelik kazandı. Sanayi eserlerinin ve sanatsal eserlerin bir ortada olabilmesi için olan tekliflerin ve eğitim alanındaki yeniliklerin ortaya çıkarılmasında Bauhaus Sanat Akımı'nın yeri çok büyüktü. Her geçen vakit sürecinde kıymeti giderek daha da arttı.
Bauhaus Sanat Akımı Akademisi olarak geçen okul, 1919-1933 ortasında Almanya’nın başşehri Berlin’de eğitim verdi. Alanında en uygun olan mimarlara ve sanatkarlara eğitim veren okulu, 1919 ve 1928 yılları ortasında Walter Groius, 1928 ve 1930 yılları ortasında da Hannes Mayer yönetti.
1930 ve 1933 yıllarındaysa Mies van der Rohe'un yönettiği okul, 1933 yılında Hitler'in katı buyrukları nedeniyle kapatıldı.
Nazi rejiminin askerleri tarafından tarafından sık sık tehdit edilen okul, bu sıkı idarenin baskıları sonucunda eğitim veremez hale geldi. Mimari alanında çok ileri bir eğitim veren akademi, 20. yüzyıla gelindiğinde birçok yeniliği getirdi. Modern kent hayatının oluşumuna katkısı büyük olan akım, 20. yüzyılın yeni mimari akımına da öncülük etti.
Mimari alanda kendini gösteren bu yeni akım, sanatın da içinde bulunduğu bir tasarım oluşumuna direkt tesir sağladı. Sanat okulunda verilen tek eğitim yalnızca mimari ve sanat eğitimi üzerine değildi. Tasarım eserler ve kent planlaması mevzuları üzere eğitimlerin de olduğu okulda, bireye özel kesimler, fotoğrafçılık ve çocuk mobilyası tasarlama bahisleri da ele alınıyordu.
Her yeni teknolojik yeniliği bünyesine katan Bauhaus Sanat Akımı Akademisi, çalışmalarına ve derslerine teknolojinin seyrine nazaran istikamet verdi.
Savaş periyotlarının sonuna gelindiğinde, kurulmaya başlanan yeni dünyaya yeni bir görünüm sağlamayı hedefleyen sanat akımı; sanat ve zanaat kavramlarını sanayi ve sanayi kollarıyla ortaya getirdi. Bu tekniğin oluşturduğu yolların izlenmesiyle dizaynda en uygun sonuçların elde edilmesini hedefleyen akım, çabucak hemen tüm çalışmalarını bu halde oluşturdu.
Temel tasarım dersi verme fikri, birinci olarak Bauhaus Okulu’nda ortaya çıkmıştı. Bu ders günümüzde dahi mimarlık okullarında verilmekte. Oluşturulan eserlerde nesnelliği ön planda tutan bir okul olsa da öğrencilerin öğretmenleri de dahil olmak üzere kimseyi taklit etmemesi beklenirdi.
Özgünlüğe çok büyük bir değer veren okul, öğrencilerden her vakit kendilerine has bir yol izlemelerini beklemişti.
1933 yılında okulun Hitler tarafından kapatılması, bu okulda okuyan genç ve yetenekli öğrencilerin Amerika’ya göç etmesine nede oldu. Bu sayede akım Almanya topraklarından çıkarak evrensellik kazandı. Yıllar içerisinde tüm dünyayı sarmayı başaran bir akım oldu.
İç ve dış yer dizaynlarında sadelik ve fonksiyonelliğe değer veren akımdaki dizaynlar, günümüz mimarisinde de görülmekte.
Geometrik formlar, saydam dış cepheler ve sade formalarla birlikte gösterişli yerler büsbütün kalktı. İşlevsel çağdaş mimarinin temelleri Bauhaus Akımı'yla devamlılık kazanmış oldu.
