İnsanlık tarihi tahminen de hayal bile edemeyeceğimiz kadar eskilere dayanıyor. Lakin ne yazık ki, vakit içinde kaybedilen birçok eski teknoloji var. Birtakım toplumlarda bunlar o kadar yaygındı ki, kimse bir gün unutulur diye not etmeyi düşünmedi ve bu imparatorluklar yıkıldıkça o teknolojiyi sonsuza dek kaybettik. Kimilerinde ise bu icatlar kapalı sırlardı ve beşerler oburlarının bilmesini istemiyordu.
Gelin birlikte destansı savaş aletlerinden renk değiştiren kupaya bugün hala tarihçileri şaşırtan ünlü antik icatları inceleyelim. 👇
Kaynak: https://www.historydefined.net/ancien…
1. Antikythera mekanizması
Bu aleti 1900 yılında dalgıçlar Yunanlılara ilişkin Çuha Adası yakınlarında bir gemi batığı incelerken bulmuş. Teknik olarak bilinen birinci bilgisayar. Yaklaşık 2 bin yıl öncesine ilişkin olduğu düşünülüyor. Metal bir diski çevreleyen dişlilerle karmaşık bir yapıya sahip.
Elle kullanılan bu aletin güneşin hareketlerini not etmek, güneş sistemini takip etmek için kullanıldığı düşünülüyor.
2. Elastik Roma bardağı
Vitrum Flexile, Tiberius’un Antik Roma’daki hükümdarlığı sırasında bilerek yok ettirdiği öne sürülen esnek bir bardaktı.
Kaşifi bardağı Tiberius’a bir içki kabı olarak getirdi ve bardak kırılması için deneylere tabi tutuldu. Fakat bardak kırılmak yerine yalnızca içine çöktü ve onu bulan kişi kaseyi bir çekiçle tamir edip düzeltti. Bu esnek camı yaratma tekniğini bilen tek kişi oydu.
Camın altın ve gümüşten daha pahalı olacağından endişelendiği için Tiberius adamı öldürttü. Teknik onunla birlikte öldü.
3. Rum ateşi
twitter.com
Bu destansı alet, Bizans imparatorluğu tarafından 600’lerden 1200’lere kadar savaşta kullanılmış ve insanlık tarihinde kaybedilen en ünlü teknolojilerden biri.
Bazı tarihçiler bunun bir cins napalm olabileceğini düşünüyor, lakin olağan ateşten biraz farklı, jelimsi bir yapısı olan Rum ateşinin kimyasal bileşenleri hala çözülemedi.
Bizanslılar bu bahiste onlara karşı kullanılmasını istemedikleri için hiç açık vermiyordu ve imparatorluk battığında bu ateş silahının tanımı de onlarla birlikte tarihe gömüldü.
Yapışkandı ve su üzerinde yanabiliyordu, yalnızca sirke, kum ve idrarla söndürülebiliyordu. Böylelikle Bizanslılar ateşi bir boru aracılığıyla gemilerine atıyor ve düşmanlarına gerçek manada ateş püskürtüyordu.
4. Şam çeliği
Game of Thrones’ta Valyrian çeliği, güçlü ve sağlam kılıçlar yapmanın unutulmuş bir usulüdür. Valyrian çeliğinin Şam çeliğine dayandığını biliyor muydunuz?
Bu kılıç MS 1100’den 1700’e kadar Orta Doğu’da kullanıldı ve öteki kılıçlardan daha sağlamdı. O kadar sertti ki taşı ve metalleri bile basitçe kesebilirdi. Desenli yüzeyi ile tanınıyordu.
Avrupalı askerler Haçlı Seferlerinden bu efsanevi çeliğin kıssalarıyla döndüler.
Onların kılıçlarını ikiye bölebilecek inanılmaz derecede güçlü kılıçları olan Müslüman askerlerin öyküleri…
Aslen Hindistan’da ortaya çıkmış olabileceği düşünülen bu kılıcın Sri Lanka ve Hindistan’dan gelen özel bir unsur ile üretildiği biliniyor. Sonraları bu kadar keskin ve buna çok yakın kılıçlar yapıldı elbette fakat kılıç ustaları bu kılıç için belirli bir tanım kullanmıyordu. İçgüdüleriyle ürettiler. Yani, hepsi öldüğünde, o vakit kullanılan teknik de onlarla birlikte öldü.
5. Roma sütunları
Görkemli devasa sütunları ile ünlü olan Antik Roma yapılarını bilmeyen yoktur. Bu sütunları birleştirmek o vakitte onlar için o kadar olağan bir şeymiş ki bir yere nasıl yapıldığını not etme ihtiyacı duymamışlar.
Günümüzde üretilen çimentolar ortalama 80 yıl dayanıyor ama binlerce yıldır ayakta duran bu yapılardaki çimento şimdi bozulmadı.
Zaman içerisinde tarihçiler, Roma betonunu yapmanın zımnî bileşeninin volkanik kül olduğunu keşfettiler.
Romalıların volkanik külü nasıl elde ettiği hala bir muamma. Deniz suyunu çimentoyu katılaştırmak için de kullandıklarına dair teoriler de var lakin yapılan tüm deneylerde çimentonun kuruması çok daha uzun sürüyor.
Roma betonunun gerçek içeriği ise tarihe karışmıştır.
6. Nepenthe
Nepenthe, Eski Mısırlılar ve Yunanlılar tarafından ağrı kesici ve antidepresan olarak kullanılan bir ilaçtı. Bu ilacı içince geçmişte yaşadıklarınızı unutturduğuna dair bir efsane var. Manası “üzüntüyü gideren şey.”
Ancak vakitle ortadan kayboldu. Afyon, pelin yahut kenevir bitkisi olabileceği düşünülüyor. Afyon antik dünyada esasen biliniyordu ve nizamlı olarak kullanılıyordu. Tıpkı ilaç için rastgele yeni bir isim oluşturmaları pek mantıklı değil.
Bazı tarihçiler, ilacın hiçbir vakit var olmadığını söylese de, Antik Yunan kayıtlarında ve Homeros’un destanında bu ilaca atıfta bulunuluyor. Kimyasallar hiçbir vakit kaydedilmediğinden, Nepenthe’nin ne olduğunu asla bilemeyeceğiz.
7. Vegvisir
Vegvisir ya da Viking pusulası olarak bilinen bu alet eski Viking efsanelerinde bulutlar yahut fırtınalar bile olsa güneşin gökyüzündeki pozisyonunu tam olarak belirleyebilecek büyülü bir mücevher olarak geçer ve gece boyunca denizcilere rehberlik eder.
Hep efsanevi olarak kabul edildi. Fakat son on yılda araştırmacılar Viking pusula teorisinin gerçek olduğunu kanıtlayan bir kristal keşfettiler. Kalsitten yapılan bu kristal güneş ışığını ikiye katlayabilir, bu da güneş bulutların gerisindeyken bile parladığı manasına gelir.
8. Giza piramitleri
Hala ayakta duran bu destansı yapılar en tanınan gizemlerden biri. Uzaylılardan, rampalara nasıl inşa edildiklerine dair çeşitli teoriler var.
Piramitler, yükü 15 tona kadar çıkabilen 2.5 milyon kayadan yapılmış. Tekrar de Eski Mısırlılar bunları hareket ettirebilmiş. Bunun için vakitle kaybolmuş devasa bie makine teorisi de mevcut.
9. Sacsayhuaman taşları
Peru’da, 1400’lerde inşa edilmiş eski bir İnka kalesi olan Sacsayhuaman, birbiri üzerine yığılmış devasa taşlarıyla biliniyor.
Her birinin 100 ila 120 ton tartısında olduğu varsayım ediliyor. Hepsinin yüzeyi pürüzsüz ve birbiriyle eksiksiz formda sıralı. Taşlar fırında eritilip kalıplara dökülmüş üzere duruyor. Meğer o periyotta hiç bu kadar büyük bir fırın olmamıştı.
Tarihçiler, taşların ateşle eritilmeden nasıl bu kadar düzgün olduğundan emin değiller. Güneş ışınlarını kullanmak için ayna ve cam fikirleri var fakat İnkaların bu sistemleri kullandığına dair bir kayıt da yok.
10. Lycurgus kupası
4. yüzyıldan kalan bu bardak ışığın nereden geldiğine bağlı olarak renk değiştiriyor. Işık geriden yansıtıldığında yeşim yeşili renkte, önden geldiğinde kan kırmızısı renginde oluyor.
Bu teknolojinin bin 600 yıl evvel var olduğunu düşünmüyorduk, lakin bu antik Roma kadehi herkesin yanıldığını kanıtladı. 1990’larda araştırmacılar, kupanın eski bir nanoteknoloji formu kullanılarak yapıldığını keşfettiler.
Zanaatkarlar, 50 nanometre (bir tuz adedinden daha küçük) olana kadar altını öğütmüşlerdi ve bardağı o denli yapmışlardı.
Çalışmalar bu zanaatkarların nanoteknoloji ustaları olduğunu ve benzeri özelliklere sahip diğer kadehler yahut süs eşyaları da olması gerektiğini gösteriyor.
Kupa üzerinde hala araştırmalar yapılıyor, fakat Romalıların nanoteknolojiyi nasıl keşfettiklerini bilmiyoruz.
Görünüşe nazaran eski medeniyetler bizden çok daha ileriydi lakin bu icatlar imparatorluklar yıkıldıkça kayboldu.
Acaba bizim de sıradan olduğunu düşündüğümüz rastgele bir şey vakit içinde kaybolacak ve torunlarımızın baş yorduğu eski bir gizem haline gelecek mi?
