Kendi yörenizdeki lokal sözleri az çok biliyorsunuzdur, pekala yurdun öbür yörelerinde sanki ne üzere farklı sözler var?
Bu yörelere yolunuz düştüğünde yahut buralardan birilerini tanıdığınızda bu sözlere en azından bir kulak aşinalığınız olsun.
1. “Peşkir”
2. “Kızan”
Trakya yöresinde “çocuk” manasına geliyor.
3. “Piizlenmek”
Yine Trakya'da “kafayı çekmek” manasına gelen bir hareket.
4. “Duncukmak”
Kastamonu, Bolu, Karabük civarlarına ilişkin bir söz. “Bir şeyi saplantı derecesinde istemek” manasında.
5. “Cilli”
Bursa tarafında misket, bilye ya da meşe yerine bu sözcük kullanılıyor.
6. “Gidişmek”
Başta Antalya, Ege, İç Anadolu, Batı Karadeniz olmak üzere pek çok yörede “kaşınmak” manasında.
7. “Banadura”
Hatay'da ve Adana'nın batı taraflarında “domates” manasında.
8. “Kartol”
Bayburt, Artvin, Erzurum, Erzincan dolaylarında “patates” manasında. Rus işgalinden sonra Rusçadan geçmiş.
9. “Şişek”
İç Anadolu'da, bir yaşına girmiş kuzular için kullanılıyor.
10. “Düzgü”
Aydın ve yöresinde “kalemtıraş” için kullanılan söz.
11. “Afkurma!”
Karadeniz yöresinde “daha fazla havlama” manasında köpeklere söyleniyor ya da çok konuşanlara “sus artık” manasında kullanılıyor.
12. “Gazel”
Bir geyik ve nazım biçimi olması dışında da bir manası var Anadolu'da. Sonbaharda ağaçların etrafına kümelenmiş, kurumuş ve sararmış yaprakların tümüne verilen isim. Çoklukla batı taraflarında kullanılıyor.
13. “Kendiliksiz”
Trakya jargonundan bir söz. “Ne istediğini bilmeyen, maymun iştahlı, bokunu çıkaran” manalarında.
14. “Buymak”
Farklı yörelerde sıkça kullanılıyor, “üşümek” manasında.
15. “Zıypmak”
Adana yöresinde, “kaymak” manasında kullanılıyor. Örnek cümle: Abooov! Çocuğun ayaaa zıyptı, düştü! Vay anam vay!
16. “Çimmek”
Anadolu'nun birtakım kesitlerinde “suya bütün bedeniyle girip çıkmak” ya da “yüzmek” manasında kullanılıyor.
17. “Alamuk”
Daha çok Orta ve Batı Karadeniz yöresinde “bunaltıcı sıcak, aynı gün içinde havada oluşan değişiklikler, yağmurdan sonra Güneş'in bulutların ortasından kuvvetli bir halde vurması” manalarında kullanılıyor.
18. “Ede”
Kahramanmaraş dolaylarında “abi” manasına geliyor.
Foto kredi
19. “Yalım''
“Galiba” manasında. Örnek: “Bizim oğlan gelmicek yalım.”
20. “Göbel”
Çorum yöresinde “çocuk, bebek” manasında.
21. “Sarsuk”
Hareketleri istikrarlı olmayan, olmadık yerde istikrarsız laflar eden şahıslar için kullanılan söz. Orta Karadeniz yöresinde kullanılıyor.
22. “Dayfalmak”
Özellikle Mersin, Karaman, Antalya dolaylarında “sıkılmak, fenalaşmak” manasında kullanılıyor.
23. “Taman”
Vaadin yerine getirilmemesinden ötürü sitem anlatan bir edat. Şanlıurfa, Gaziantep, Adana dolaylarında “Hani!”nin yerini tutuyor.
24. “Gubuz”
Konya tarafında kullanılıyor, “kendini beğenmiş, burnu havada” demek.
25. “Horanta”
Başta İç Anadolu olmak üzere pek çok yörede rastlanan bir söz. “Aynı çatı altında yaşayan şahıslar, konut halkı” manasında.